ICE AGE IS COMING

Een gletsjer is tijd. Het is een klok, een langzaam smeltende zandloper van onze menselijke aanwezigheid op aarde.

A glacier is time. It is a clock, a slowly melting hourglass of our human presence on Earth.

In ICE AGE IS COMING doe ik onderzoek naar geologische en klimatologische verbanden tussen het noordelijke kustgebied (Friesland), gletsjers uit Scandinavië en de warme golfstroom. Het is een artistiek onderzoek dat gebruik maakt van het landschap als materiaal en presentatie- onderzoeksplek. Ik maak gebruik van data uit archieven, veldonderzoek en klimaat- en geologische instituten. Het is een interdisciplinair onderzoek waarbij nieuw werk gecreëerd wordt dat gedeeltelijk binnen als buiten getoond kan worden. Het project is hierdoor ook een onderzoek naar mijn positie als landschapskunstenaar. Mijn werk maak ik vooral over de natuur en met de natuur maar nooit in de natuur met als doel om het daar te presenteren. Graag wil ik experimenteren met het maken van landschapskunst. 

De gletsjer is een ijsoverkapping. Het wordt ook wel het eeuwige ijs genoemd. Maar in het licht van de klimaatverandering is het niet eeuwig. Een gletsjer is tijd. Het is een klok, een langzaam smeltende zandloper van onze menselijke aanwezigheid op aarde. Op de grond die vrij komt komen archeologische vondsten naar boven. Het is een subliem natuurverschijnsel dat ons mens een nietig gevoel bezorgd als wij het aanschouwen. Het is een historische verwijzing van tijd, IJstijd. De voorlaatste ijstijd heeft ons landschap gevormd. Als de warme Golfstroom stil komt te liggen is een nieuwe ijstijd ook het landschappelijke toekomstbeeld van Europa. De gletsjer verdwijnt in de zee en de zee verdwijnt in de gletsjer. Het verleden van de ijstijd, het nu van het smelten van de gletsjer, de toekomst van een nieuwe ijstijd wil ik samenbrengen in beeld en geluid. Een duin transformeren tot gletsjer. Al deze informatie samen verteld het verhaal over het landschap na het Antropoceen.

Sailing Home in conversation with Louise A. Boyd

Tijdens mijn onderzoek stuitte ik al snel op Louise A. Boyd. Een poolreiziger die omstreeks 1930 meerdere reizen heeft gemaakt naar het Noordpoolgebied. Zij was hierin bijzonder omdat ze een vrouw was. Ze heeft honderden foto’s gemaakt en deze zijn nu in beheer van de American Geographical Society Library. Het werk van Boyd wordt nog steeds gebruikt voor het hedendaagse poolonderzoek. 

Voor het werk heb ik een reis gemaakt naar Spitsbergen. Vandaar terug gevaren met een zeilschip naar Harlingen. Tijdens deze reis ik de zee leren kennen. Ik heb veel materiaal gemaakt en verzameld. 97 polaroids, film, foto’s en tekeningen.

Foto’s Louise A. Boyd American Geographical Society Library

Foto’s Margriet van Weenen

Collages